10= Hoe naief kun je zijn

Hoofdstuk 10

Vandaag is het 9 November 2010.
Vandaag zijn we voor de tweede dag naar de rechtbank geweest. De zittingsdagen zijn nu wat ingekort omdat Jomanda niet verschenen is. Aangezien Jos niet meer over een kam geschoren wilde worden met dhr Broekhuizen en Jomanda, heeft de rechtbank Jos vanochtend gehoord. En op andere tijden dhr Broekhuizen en de advocaat van Jomanda.
Ik moet zeggen dat dit voor ons in ieder geval wel plezierig is. Want op deze wijze hoef je de ellende van een ander niet mee te maken.
Het is op zich al een hele tour om rond half tien in Amsterdam te zijn. Vooral vandaag want er stond uitzonderlijk veel file nav een aantal ongevallen.
Vandaag heb ik niet zozeer op het puntje van mijn stoel gezeten uit frustratie dat ik niks mag zeggen. Jos kon goed antwoord geven op de vragen. Ook al blijft het thema van de website van Papimi (Lotje) maar steeds terugkomen.
Ik ga jullie het verhaal vertellen het Papimi apparaat en onze vrienden Gerhard en Lenie.
Voordat ik met Herbalife was begonnen hebben wij via een oude buurvrouw uit mijn geboortedorp Loo bij Duiven een tweetal jaren hard gewerkt met Amway. Via Amway kwamen wij Herbalife tegen, is eveneens een Multi Level Marketing bedrijf . Herbalife heeft voedings supplementen in zijn assortiment, terwijl Amway toen nog alleen schoonmaak artikelen en pannensets en huid verzorging.
Inmiddels is ook Amway giga uitgebreid in zijn assortiment en supplementen. Maar toen was dat nog niet.
Ik kon na twee jaar Amway meer aandacht opbrengen voor voeding en supplementen, en ben dus overgestapt naar Herbalife.
Mijn sponsor voor Amway was het echtpaar Gerhard en Lenie . Al heel snel kregen Jos en ik niet alleen een zakelijke maar ook vriendschappelijke band met deze twee lieve mensen. Wat ik altijd heel bijzonder heb gevonden is het feit dat ook al waren we niet meer zo actief met Amway, wij nog steeds met dit stel een goede relatie hadden.
In oktober 2000 kreeg Gerhard last van zijn gezondheid. Jos en ik zijn een weekend naar Munchen gegaan met Gerhard, en hebben daar een Papimi apparaat bekeken, en getest.
Voor Gerhard aanleiding om het apparaat te kopen en bij ons in de praktijk neer te zetten. Zo kon hij zowel met Jos overleg voeren, en tevens zijn eigen apparaat gebruiken.
In November 2000 kwam het apparaat bij ons in de praktijk te staan. In een van de verklaringen geven de assistentes aan dat wij speciaal voor Silvia dit apparaat hadden aangeschaft. Maar wij waren daar financieel niet toe in staat. En door dit apparaat Papimi hebben al heeeeeeeeeeeeel veel patiënten veel plezier gehad om zo weerstand te verbeteren, en ontstekingen te weren. Ik gebruik het Papimi apparaat zelf ook ivm een ontstoken wortelkanaal die me op dit moment dwars zit. Zo hoef ik geen wortelkanaal behandeling brrrrrrrrrrrrrrr.
Toen Gerhard dit apparaat aan de praktijk schonk was het dus November 2000, en pas in mei 2001 kwam Silvia bij ons logeren. Ik zie daar geen directe relatie mee.
Wat ik nu wel achteraf kan zien is onze naïviteit  En in dit geval helemaal mijn naïviteit. Toen wij in de praktijk dit Papimi apparaat hadden gekregen, heeft Jos het veelvuldig ingezet bij de behandeling van veel patiënten. Ook onze Niek heeft veel plezier gehad van dit hoog frequent magneet apparaat. Hij was namelijk zwaar dyslectisch, maar heeft door regelmatig dit apparaat te gebruiken zijn Havo diploma weten te behalen zonder te doubleren.
Maar met name werd dit apparaat ingezet bij ontstekingen, weerstand, botbreuk herstel reumatische klachten en nog veel meer.
Na enkele maanden kregen we een uitnodiging om naar een congres te komen voor de Papimi gebruikers. En Jos kreeg een verzoek om een kort betoog te houden over zijn ervaringen met Papimi. In Munchen hebben we de ontwikkelaar en maker van dit bijzondere apparaat Dhr prof dr Panos Pappas ontmoet.
Nog tijdens dit congres vroeg dhr Pappas aan mij of hij het betoog van Jos op papier mocht hebben. Jos had een overzicht gemaakt van ongeveer 300 patiënten voorbeelden waar hij Papimi had gebruikt bij hun herstel.
Nou en daar komt Mijn naiviteit om de hoek zetten. Ik heb de goede man gewoon de uitgeschreven lezing gegeven. Heb er nooit meer aan gedacht, heb er nooit iets mee gedaan, ook niet na gevraagd. Zeker in die tijd gebruikte ik de computer alleen maar voor de administratie, niet voor Internet of iets op te zoeken.
Heb dus nooit naar de website van Papimi gekeken.
Totdat we bij de rechtzaak ineens geconfronteerd werden met een detail in de rechtzaak waarin Jos beschuldigd werd door het OM dat Silvia alle hoop had gericht op het Papimi apparaat, en daarom niet naar het ziekenhuis zou willen gaan voor reguliere behandeling.
Voor ons kwam de mededeling bij heldere hemel vallen, want Jos en ik wisten niet eens dat dhr Pappas een klein deel van het betoog wat Jos had gehouden in Munchen gebruikt had voor zijn website.
Nog in de pauze van de rechtzaak heb ik met hulp van thuis (wij hadden geen telefoon nummer bij ons toen we op de rechtzitting zaten in Den Haag) en heeft dhr Pappas beloofd om alles van de website af te halen.
Nou hebben we daarna zelf natuurlijk ook gekeken, en was inderdaad de de betreffende tekst van de website van  http://www.papimi.com/ verdwenen.
Voor Jos en mij was daarmee de kous af, echter nu blijkt vandaag dat je via internet nog steeds informatie op internet kunt lezen over Papimi en de link met Jos.
We hebben bij thuiskomst een bedrijf gevraagd om ons te helpen alle links tussen Papimi en Jos te verwijderen.
Maar....................dat blijkt helemaal niet te kunnen. Als iemand een tekst op Internet heeft gezet dan blijft die tekst daar altijd staan. Wat je wel kunt doen is het volgende, een bedrijf inhuren die nieuwe artikeltjes voor je op Internet zetten, die dan op de eerste 4 blz van Google laten verschijnen, zodat je met andere info op Google komt dan de eeuwige bagger die we nu zien.
Dat kost weer geld, en daarmee is nog steeds de historie niet weg te poetsen.
En dan te bedenken dat dhr Pappas alleen de patiënten met Kanker in die tijd (ongeveer 7 stuks) op zijn site heeft gezet van de totaal 300 patiënt casus die Jos had getoond tijdens die lezing.
Hoe naïef kun je dus zijn.