5= Hoe de bakkker een ongeluk kreeg.

Hoofdstuk 5

Vandaag is het woensdag 3 November 2010.

Ik krijg van sommige van jullie te horen dat mijn verhaal per dag te lang is. Ik zal daarom proberen om mijn tekst wat korter te houden, ik heb echter zoveel te vertellen. Dan zal ik gewoon wat langer doorgaan voordat we de afgelopen jaren weer hebben bij geschreven. Het is op de een of andere manier voor mij ook een fantastische manier om alles gewoon van me 'af te schrijven'. Het feit dat ik nu in alle details ons verhaal kan vertellen, en wetende dat jij dit leest op een tijdstip wat jou het beste uitkomt, is voor mij een goed gevoel. Ik hoef nu niet meer te pas en te onpas vrienden en familie 'lastig vallen' met mijn/ons verhaal. Ik weet wel dat, als vriend of familie lid, je altijd een gewillig oor had. Maar voor vele ligt deze hele zaak al zover in het verleden, dat er verbazing alom is over het feit dat deze rechtzaken nog steeds spelen.

Eind jaren 80 had Silvia de opnames van de Miss Millecam show. Toevallig zagen we een aantal weken geleden een paar uitzendingen in de herhaling van de Miss Millecam Show op tv. Hoe ieder van ons weer met z'n eigen gevoel en emotie in de kamer op de bank zat, om Silvia in volle glorie weer terug te zien.
   In 2001 tijdens de zomer had Silvia haar eigen video banden meegebracht, en liet ze ons allemaal haar uitzendingen zien. Het was hardstikke leuk om haar commentaar er toen bij te horen. Tijdens het bekijken van de video's begaf onze video recorder het, neen er waren toen nog geen dvd's. Samen met onze goede vriend Mario C. is Silvia toen naar de winkel van Henk Hanssen gegaan en kocht daar een nieuwe video recorder voor ons gezin. Mario was toevallig die dag bij ons samen met zijn partner Sandra om voor de hele familie pizza te bakken. Eventjes een hint, aan geld of kado's hecht ik niet zoveel, maar als iemand voor mij en mijn gezin kookt dan is dat echt een traktatie. Heeeerlijk om dan gewoon jezelf te laten verrassen.hihihi
Ik moet daarbij ook onze jongens en Wieske en Erik bedanken, die regelmatig voor ons hele gezin koken.
   Maar nu zaten we allemaal stilletjes met onze eigen gedachten op de bank naar de tv te kijken. Silvia vroeg me in 1992 of ik haar Herbalife poeder kon aanraden om wat slanker te worden, aangezien ze in de show een aantal keren naakt moest poseren. Ze kwam bij me thuis elke maand vetpercentage meten en nieuwe voorraad halen voor zichzelf. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ze een keertje, vrolijk als ze was, via de garage in de berging bij ons de keuken instapte. Ik was net bezig met de voeding voor onze jongse zoon Niek, die net enkele maanden ervoor in februari geboren was. Voor Silvia was dit een heel intens moment, want ze kreeg tranen in haar ogen, om die gezonde baby in mijn armen te zien. Tijdens de voeding bleef ze Niek maar over zijn bol aaien, en hij keek alsmaar op met die grote ogen waar die andere hand vandaan kwam.
Silvia had prachtig gemanicuurde handen, met mooie natuurlijk rose kleur gelakt. Het is een prachtige foto geworden Silvia's hand op Niek's bol. Ze kwam even binnen om Herbalife spullen te halen en even bij te kletsen. Voor mij was dat altijd wel erg gezellig, en de jongens vlogen op haar af. Ik sprak met Silvia over mijn distributeur schap van Herbalife, en zij gaf aan dat ze wel wilde helpen om aan klanten te komen. Pas later hoorde ik van mensen in het dorp wat Silvia gedaan had.
   Allereerst was ze naar de Rabo bank in Millingen aan de Rijn gegaan. Dat was toen nog geen 200 meter van ons huis vandaan. Daar ging ze in de rij staan net als de andere bezoekers terwijl iedereen haar herkende natuurlijk. Silvia begon met de mensen te praten en vroeg of iemand wist waar Tonny Derksen woonde, want ze wilde daar Herbalife gaan kopen om af te slanken en voor haar gezondheid. Ze vertelde dat ze prima geholpen werd door mij, en raadde de mensen daar in de rij dit ook te gaan doen. Natuurlijk wist Silvia wel waar ik woonde, ze kwam per slot van rekening net bij me vandaan, maar op deze wijze kon ze mensen alert maken op mijn distributie kanaal. Daarna is ze blijkbaar naar de overkant van het pleintje gelopen. In die tijd zat daar een kleine goede groente en fruitzaak van Gerard. Silvia ging bij hem wat fruit kopen, en maakte daar een 'one woman show' in de zaak als typetje om als druk, zogenaamd, moedertje inkopen te doen. Ook daar vroeg ze naar mijn adres, en vertelde hetzelfde verhaal.

Toen ze over straat liep, kwam toevallig een famililid van bakker Selten met z'n auto voorbij. Bakker Selten (Theo) dacht dat hij het niet goed gezien had, en keek nog een keertje om. Om er zeker van te zijn of hij nou werkelijk Silvia Millecam had zien lopen. Bij het omkijken reed Theo met auto en al tegen een lantaarn paal aan. Enkele dagen later troffen Jos en ik Theo bij de C-1000 in ons dorp. Hij vertelde wat er gebeurd was, en dat hij flinke schade had geleden. Later hebben we dit aan Silvia verteld, en ze lag in een deuk. Ze nam een pakje met een soort ansicht kaarten met foto's van haarzelf en schreef een kaart speciaal voor Theo, ook schreef ze 3 kaarten voor haar grootste fans, zoals zij onze jongens noemde. Een kaart welliswaar waar Silvia heel uitdagend met een kort oud rose truitje opstaat, halve blote buik. Voor de kleine mannen van ons thuis, was dit gewoon een kaart van een mevrouw, want ze herkende Silvia in eerste instantie niet van de foto. Jos en ik hebben Theo deze foto gegeven, en hij kon er toen ook hartelijk om lachen.